Dialect - deel 4

Heikants voor beginners

zjanussen

treiteren, plagen

van ten heir

opnieuw, nogmaals

tiret

ritssluiting

spieëke

spuwen

peijkes en ètjes

wortelen en erwten

tefrente

verschillende

jeir

grond

muzakes

mieren

Heikants voor gevorderden

Best luidop te lezen!

Ikke en maan brommers.

Acht joor wazzek. De Willy en Maria wuinden neeven ons en die hadde in diejen taad (1965) nen ottau, ne Fiat 124. En de Willy, diejen haa int e, het was nen blaave Sachs méj twieje fitèsse. En in maan oewege (van joeschuur nen brommer stoon wootem nemieje méj réj. Ik wéjtet nog gonge snotter) was da HET masjien! De Willy diejen haa gezien hoeda maan oewege bloenke en haa huilde diejen brommer boowete. Haa ruistte al het stof en de vuilleghaat terraf en haa poempte de bannen oep. Haa liejerde maa hoedak de sigluijr en de boegie must kuisse, haa kapte ter een bekke naft in en haa stampte diejen brommer in gank!

Mannekes, da geloowed, dieje ruijk... Ik was verkocht vuij de rest van me leve mo da wistek toen nog ni hé. Mèj e bevèjze gat hemmek mèj diejen brommer liejerre raan in de vaure tusse de petoote. Int begin zénnek er is mèj gevalle, in de petoote, en da sjappement (of de sjarsboowes) laa oep men biejen en ik gerokte doo terrèkt ni onderoowet. Da sjappement, da was hiejel hiejet en men biejen was serjuijs verbrand! Mo de liefde vuij alles watda roenkt, die was ni auver zelle!

Toen azzek twuillef joor was, haddek ne Sachs mèj draa fitèsse. Diejen haak gekrèjge van Groewete Fonne (of Lange Fonne) van Bjeizel. De Groewete, dieje werrekte oewek baa den Boowel, da was ne kollèjga van onze voo. Van diejen brommer haddek de slaaklappe en de lichte en de sjarsboowes afgevèjze en da was maan krosmasjien. In onzen hof haddek e krosparkoer gemokt en doo zénter vanzeleeve vuijl liters naft duijgejoogd zelle! Mèj dieje Sachs draafitès hémmek nog koersgerèjje tèjge den Dirk Van Hoof (den Dobbere). Den Dirk, diejen haa ne Sachs twiejefitès en me hadde (ikke, den Dirk en de Willem Van Dessel) nen oemloewep oowetgetiejeked mèj start en oonkomst in de Liejemputte. Da was toen, in 1969, nog een groowesstroot en de start en d’oonkomst, da was vuij het hoowes van Fonne Vos (de Voskes).

Wijlle hadde doo last weeskante vant stroot wa stokke in de groowes geslooge en doo wa koewere tusse gebonne en dan dweis auvert stroot een strèjp getrokke. Het was de bedoeling damme vertrokke in de richting van de Kegelstroot (da was toen diejen taad e smeereg bol kassaake), damme doo dan noo lings rèjje en zjuist verbaa Fernaake (de Pues) lings da jeirweggeske inrèjje en dan kwoome zoewe doo neeve Fonne van de Stoel trug in de Liejemputte terecht. Mo vuijda me koste starte haa de moeder van de Voskes, de vraa van Fonne Vos, al ons poole en ons koewere oowet de grond getrokke en ons mej vuijl lawaat weggejoogd!

Méj maan brommers hémmek nog avontuure beleefd vuijdak zestien joor was zelle, mo da vertellek oep nen andere kieje wellis.