Ingrid & Harry

1. Ik groeide op in/bij...

Harry: “mijn jeugd bracht ik samen met mijn 3 broers door aan den Ossekop in het naftstation Trading, later Aral van mijn moeder Josée Van Dessel, gelegen op den Isschotweg. Dit is al vele jaren afgebroken, maar ik ben in het ouderlijk huis blijven wonen tot mijn dertigste. Honkvast als ik was, ben ik ook op de Isschotweg blijven wonen, nadat ik Ingrid (geboren en opgegroeid in Koningshooikt) heb leren kennen; ditmaal achter de matrassenwinkel waar we samen ons huisje kochten om er ‘voorgoed’ te blijven wonen. Dat was toen echt onze intentie en we hebben daar dan ook 20 mooie jaren doorgebracht met geweldige buren.

Onze zolder hadden we omgebouwd tot skihut/wijnbar en daar hebben menige feestjes plaatsgevonden tot in de vroege uurtjes. Dus het ontvangen van mensen zit er bij ons al jaren in.”

2. Ik vertrok ...

Ingrid: “in 2015 waren we in de winter op vakantie in het zuiden van Spanje en daar begon ik na te denken over het drukke leven dat ik had in België. Elke dag om 6 uur ‘s ochtends vertrekken om de file te vermijden en ‘s avonds laat pas thuiskomen en dit al meer dan 30 jaar lang. Toen is het idee gekomen om ons leven een nieuwe wending te geven. Het jaar nadien zijn we op jacht gegaan naar een woning in Spanje met de bedoeling er een B&B te beginnen in een tijdspanne van 5 jaar. Deze zoekperiode op zich was al zeer spannend met vele verhalen, te veel om op te noemen, maar april 2017 hebben we onze droomwoning gevonden in Andalusië in de provincie Málaga op ongeveer een half uurtje van de kust (Costa del Sol).

„Wij wonen in een klein Spaans gehucht, je kan het vergelijken met de Hei“

Ons plan was, om er een aantal jaren op vakantie te komen en definitief te verhuizen in 2022. In diverse TV programma’s zie je dikwijls dat dromen nachtmerries worden in het buitenland en dat wilden we ten alle tijden vermijden. We hebben het eerste jaar tijdens de vakanties een Pop Up B&B aangeboden en het leven hier in Spanje maakte ons al zo gelukkig dat Harry in juni 2018 gebleven is en ik nog 9 maanden gependeld heb om lopende projecten in België af te werken. In april 2019 ben ik dan ook definitief verhuisd.”

3. Het leven in mijn deel van de wereld is ...

Hier in Arroyo Coche (ook een gehuchtje van een dorp, net zoals de Hei), voelen we ons momenteel al helemaal thuis en het is precies dat het zo moet zijn, want de jaarlijkse feesten (fiestas) vinden in hetzelfde weekend plaats als Hei-kermis met gratis paella voor alle inwoners. Harry helpt dan ook bij het bereiden ervan. We hebben er bewust voor gekozen om tussen de Spanjaarden te gaan wonen en niet in een toeristisch gebied. Het is dan ook niet moeilijk om opgenomen te worden in een kleine gemeenschap want de mensen zijn hier super vriendelijk en heel sociaal.

Waar we wonen is er een kruidenierswinkeltje zoals je ze bij ons had 40 jaar geleden, maar waar je bijna alles kan kopen en dan is er bar Balalla, waar je natuurlijk iets kan drinken maar ook heel lekker kan eten. Deze bar kan je vergelijken met een bruin café van bij ons vroeger, waar iedereen iedereen kent. De uitbaters zijn ondertussen ook al goede vrienden geworden, die ons zelfs uitnodigen met Kerstmis, als er enkel familie aanwezig is. Er zijn al verschillende vrienden van de Hei hier op bezoek geweest en die kunnen ons verhaal zeker beamen.

De eigendom die we kochten bestaat uit een huis, waar wij wonen en dat onmiddellijk bewoonbaar was. Ernaast staat nog een huisje (casita) en aan de achterkant stond een schuur, met adembenemende zichten, die we nog moesten verbouwen. Deze is ondertussen volledig gerenoveerd: 2 nieuwe slaapkamers met badkamer en een gemeenschappelijke ruimte waar je kan ontbijten als het toch eens regent of als het te frisjes is om buiten te eten. Onze tuin geeft uit op een heel mooi natuurpark: El Torcal, waar we samen met onze Spaanse vrienden meerdere malen per jaar gaan picknicken bij volle maan.

COVID-19 :
Maar natuurlijk hadden we geen rekening gehouden met COVID-19, zoals niemand onder ons nemen we aan, maar we zijn bijzonder tevreden dat we deze toch wel rare periode kunnen beleven in Spanje. De eerste paar maanden vorig jaar was de lockdown hier veel strenger dan in België. Niemand mocht toen de woning verlaten tenzij voor essentiële aankopen, maar momenteel zijn alle zaken open, dus ook restaurants en bars. Zo doende leven we hier, mits in acht name van de regels zoals afstand houden en het dragen van een mondmasker, een normaal leven.

Ingrid: “momenteel werk ik nog voor België als IT consultant wat mogelijk is door thuiswerk, ook al is dat in Spanje. Harry is ondertussen nog bezig met het renoveren en het onderhoud van het huis en de tuin, waar we ondertussen heel wat druivenstruiken geplant hebben, want een naam als ‘Uva española’ hebben (Spaanse Druif) zonder druiven, is natuurlijk te gek. Deze naam hebben we gekozen omdat we beiden een passie hebben voor wijn. Hopelijk kunnen we ooit eens proeven van ons eigen wijntje, wie weet?”

Harry: “natuurlijk hopen we dat aan de wereldwijde pandemie snel een einde komt, zodat we terug gasten kunnen ontvangen in één van onze 4 kamers met badkamer. Daarnaast is het ook mogelijk om onze ‘casita’ (huisje) met 2 slaapkamers, 2 badkamers en privé terras in zijn geheel te huren. Ook het zwembad van 10 bij 5 meter en onze tuin met diverse terrassen, zijn te groot voor ons alleen en die zouden we natuurlijk liever delen. Wat we onze klanten nog kunnen bieden, is een centrale ligging in de provincie Málaga, zodat de mooiste steden van Andalusië kunnen bezocht worden.

Voor de natuurliefhebbers  is wandelen bij ons in de buurt of in één van de mooie natuurparken in de streek een belevenis en de geoefende wielertoerist kan zichzelf hier meten met hellingen die er mogen zijn, zeker als je weet dat de Vuelta en de Ruta del Sol hier al op 100 meter van onze deur gepasseerd zijn."

Meer informatie kan je vinden op onze website www.uva-espanola.com. Dus als jullie de intentie hebben om het supermooie
Andalusië te verkennen, zijn we zeker goed geplaatst om jullie in de eerste plaats in de watten te leggen en natuurlijk delen we onze kennis van deze mooie streek met onze gasten!

4. Wat ik vaak/nooit mis is ...

"Wat we missen van België en van de Hei zijn natuurlijk onze vrienden en familieleden, maar met het vliegtuig ben je minder dan 3 uur onderweg en in deze bizarre tijden geldt dat gemis niet alleen voor ons, maar voor iedereen waar dan ook ter wereld. Wat Harry soms mist is ne goeie pekelharing, want dat kan je hier niet kopen.

Wat we zeker niet missen, zijn de files en het gehaaste leven en niet te vergeten de regen en donkere dagen van België."

5. Ik kom terug naar de Hei als ...

"We zijn zo gelukkig dat onze droom is uitgekomen en dat het zelfs beter is geworden dan we het ons hadden kunnen voorstellen (ondanks Corona).
We zeggen nog heel dikwijls tegen elkaar hoeveel geluk we gehad hebben, dat we hier in Arroyo Coche terecht zijn gekomen. Dus momenteel wordt er over een terugkeer naar België absoluut niet nagedacht. Maar ‘never say never again’ en indien we toch van gedachten zouden veranderen, zal die terugkeer natuurlijk naar de Hei zijn!"